شبکه بهداشت و درمان قدس

بافت استخوان از کلسیم و مواد معدنی تشکیل شده است. بنابراین کلسیم و ویتامین-د برای داشتن استخوانهای قوی از اهمیت زیادی برخوردار هستند. روزانه بدن ما مقداری کلسیم از طریق پوست، مو، ناخن، عرق، ادرار و مدفوع از دست می‌دهد. از طرفی بدن انسان نمی‌تواند کلسیم تولید کند. لذا مواد غذایی که از طریق یک رژیم غذایی متعادل دریافت می‌کنیم، سبب می‌ شود بدن کلیه مواد مغذی مورد نیاز خصوصا" کلسیم و ویتامین-د جهت حفظ سلامت استخوانها را دریافت کند. در اوایل زندگی (نوزادی و کودکی، جوانی) چون استخوانها به سرعت در حال رشد می‌ باشند نیاز به کلسیم زیادی دارند، همچنین در دوران میانسالی و سالمندی دریافت کلسیم کافی اهمیت دارد، چون از برداشت ذخیره آن از استخوانها جلوگیری می‌کند. دریافت ناکافی کلسیم به دلیل رژیم نامناسب غذایی و برخی عوامل تغذیه‌ایکه سبب افزایش دفع کلسیم می‌شوند از جمله مواردی هستند که سبب از دست رفتن کلسیم از استخوانها می‌شوند. کلیه موارد مذکور سبب افزایش برداشت کلسیم از استخوانها و به تبع آن بروز پوکی استخوان می‌شوند.

پوکی استخوان یا استئوپروز شایع‌ ترین‌ بیماری‌ بافت‌ استخوانی‌ می‌ باشد که با کاهش تراکم استخوان و از دست رفتن کیفیت ریزساختار استخوان، منجر به افزایش خاصیت شکنندگی استخوان و در نتیجه افزایش خطر شکستگی می‌ شود. اهمیت استئوپروز در شکستگی ناشی از آن است. بطور مثال مرگ‌ ومیر ناشی از شکستگیهای استئوپروتیک در کشورهای غربی بیش از مرگ و میر ناشی از سرطان پستان است.

کمبود ویتامین D و کلسیم در کودکان و بزرگسالان از جایگیری صحیح کلسیم درساختار استخوانی جلوگیری می‌ کند. این امر در کودکان باعث عقب افتادن رشد و تغییر شکل اسکلت استخوانی شده و ریسک شکستگی لگن در ناحیه مفصل ران را در طول زندگی این افراد زیاد می‌ کند. کمبود ویتامین D  در بزرگسالان نیز می‌ تواند علاوه بر استئوپروز باعث افزایش ریسک شکستگی شود. همچنین کمبود ویتامین D می‌ تواند ریسک ابتلا به برخی بیماری‌ های مزمن از جمله بدخیمی‌ ها، خودایمنی، قلبی و عفونی را افزایش دهد.